Pada tahun 1014, Hammad ibn Buluggin, seorang Barbar yang dilantik menjadi gabenor di tengah Maghreb, mengistiharkan beliau bebas daripada dinasti Zirid. Kerajaan ini pada waktu ini memerintah kebanyakan wilayah bermula di Maghribi sehingga ke Tunisia. Hammad diakui oleh Khalifah Abbasiyyah di Baghdad. Zirid kemudian menghantar tentera, tetapi dua tahun kemudian satu perjanjian damai telah ditandatangani, walau bagaimanapun Zirid hanya mengakui kesahihan dinasti Hammad hanya pada tahun 1018.

Hammad mengasaskan ibukota baharu di Qalaat Beni Hammad. Apabila ancaman daripada Bani Hilal meningkat (didorong oleh khilafah Fatimiyyah di Mesir), mereka memindahkan ibu kota ke Béjaïa, yang mana menjjadi salah sebuah kota paling makmur di Mediterranean pada Zaman Pertengahan (1052).